Lach Arkadiusz, Glosa do wyroku SN z dnia 9 lutego 2011 r., II KK 228/10

Z tezą wyrażoną w glosowanym wyroku trudno się zgodzić. Wydaje się, że doszło tu do przekroczenia granic pomiędzy kontrolą formalną a merytoryczną, poprzez potraktowanie kwestii merytorycznej jako braku formalnego.

W myśl art. 332 § 1 pkt 2 k.p.k. akt oskarżenia powinien zawierać dokładne określenie zarzucanego oskarżonemu czynu ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, a zwłaszcza wysokości powstałej szkody. Z kolei art. 337 § 1 k.p.k. przewiduje, że jeżeli akt oskarżenia nie odpowiada warunkom formalnym wymienionym w art. 119, 332, 333 lub 335 k.p.k., a także gdy nie zostały spełnione warunki wymienione w art. 334 k.p.k., prezes sądu zwraca go oskarżycielowi w celu usunięcia braków w terminie 7 dni.

Zdaniem Sądu Najwyższego z treści art. 332 § 1 pkt 2 k.p.k. jasno wynika obowiązek zharmonizowania zarzutu aktu oskarżenia z postanowieniem o przedstawieniu zarzutów, a brak takiej harmonizacji stanowi wadę formalną, którą należy usunąć w trybie art...