Stachowiak Stanisław, Glosa do wyroku SN z dnia 9 lipca 1997 r., V KKN 67/97

Skarga uprawnionego oskarżyciela złożona w sądzie powoduje stan zawisłości sprawy (lis pendens). O stanie zawisłości sprawy w sądzie nie można mówić bowiem dopóty, dopóki nie zostanie spełniona dodatnia (pozytywna) przesłanka procesowa w postaci skargi uprawnionego oskarżyciela wniesionej do sądu. Stan zawisłości sprawy jest więc następstwem (skutkiem) wniesienia przez uprawnionego oskarżyciela skargi do sądu . Słuszne jest spostrzeżenie U. Stocka , że z chwilą wniesienia skargi sprawa zostaje przywiązana do sądu, a postępowanie może być zakończone tylko rozstrzygnięciem sądu. W literaturze polskiej zwracał już na to uwagę S. Glaser stwierdzając, iż następstwem zawisłości jest m.in. zdobycie panowania procesowego nad sprawą przez sąd. Sprawa karna wychodzi spod władztwa oskarżyciela i może być zakończona wyłącznie rozstrzygnięciem sądu, przy czym rozstrzygnięcia te mogą być oczywiście różne.

Glosowany wyrokdotyczy sytuacji, kiedy to prokurator odstępuje od oskarżenia (ujmując to...