Stefański Ryszard A., Glosa do wyroku SN z dnia 9 grudnia 1993 r., II KRN 285/93

1. W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy dokonał interpretacji art. 87 § 1 kw w aspekcie określenia miejsca jego popełnienia. Uczynił to w sposób mało kategoryczny. Stwierdził bowiem, że jest nim droga lokalna lub polna, dodając jednocześnie warunek: o ile odbywa się na nim ruch lądowy. Wypowiedź tę należy rozumieć, iż wymienione drogi stanowią miejsce popełnienia wykroczenia z art. 87 § 1 kw tylko wówczas, gdy odbywa się na nich ruch drogowy. To, że wykroczenie takie może być wyłącznie popełnione w miejscu, gdzie odbywa się ruch m.in. lądowy, wynika explicite z art. 87 § 1 kw. Zdaniem Sądu Najwyższego in paucis droga lokalna lub polna są miejscem omawianego wykroczenia, gdy odbywa się na nich ruch lądowy. Taki sposób wyjaśnienia interesującego nas pojęcia zawiera błąd zwany ignotum per ignotum. Ponadto nie wiadomo, czy Sąd Najwyższy mówiąc o drodze lokalnej miał na myśli drogę lokalną miejską w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych , czy też posłużył się tym...