Granecki Paweł, Glosa do wyroku SN z dnia 8 lipca 2004 r., IV CK 522/03

1. Problem zmniejszenia kary umownej, któremu poświęcony został glosowany wyrok Sądu Najwyższego, w ostatnim czasie stał się bardzo istotnym zagadnieniem praktycznym. Należ uznać, iż jest to w znacznej mierze wynikiem uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 6 listopada 2003 r., w której przyjęto bardzo liberalny pogląd, wedle którego zastrzeżenie kary umownej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania nie zwalnia dłużnika z obowiązku jej zapłaty w razie wykazania, że wierzyciel nie poniósł szkody . Uniezależnienie możliwości domagania się od dłużnika zapłaty kary umownej od wystąpienia szkody u wierzyciela postawiło pod znakiem zapytania dopuszczalność zmniejszenia kary umownej na podstawie art. 362 kc. Mając w pamięci fakt, że cytowanej uchwale Sądu Najwyższego została nadana moc zasady prawnej, należy uznać, że przyjęta w niej wykładnia art. 483-484 kc musi być podstawą dalszych rozważań. Problemy prawne rozstrzygane w glosowanym wyroku w ostatnim...