Goettel Mieczysław, Glosa do wyroku SN z dnia 7 września 2000 r., I CKN 1212/99

I. Glosowane orzeczenie stanowi w istocie utrwalenie linii judykatury w dziedzinie odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez zwierzęta żyjące w stanie dzikim (wolnym), torującej sobie drogę, choć nie bez pewnych wątpliwości, już od dłuższego czasu. Źródłem pojawiających się od czasu do czasu kontrowersji jest nie do końca jasne, w zakresie interesujących nas szkód, stanowisko kodeksu cywilnego oraz jedynie fragmentaryczna regulacja tej materii zawarta w przepisach szczególnych. Zacznijmy od przytoczenia tych ostatnich.

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. 1995 r. Nr 147 poz. 713 z późn. zm.) przewiduje m.in.:

- obowiązek dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego wynagradzania szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny (art. 46);

- odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkody wyrządzone:

a) przez zwierzęta łowne objęte całoroczną ochroną,

b) przez wilki wśród zwierząt gospodarskich, z wyłączeniem drobiu, na...