Rudnicki Stanisław, Glosa do wyroku SN z dnia 7 listopada 2002 r., II CKN 980/00

Rozważania dotyczące glosowanego wyroku trzeba na samym wstępie rozpocząć od stwierdzenia, że prowadzą one do zdecydowanie krytycznej oceny rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego, tak z punktu widzenia jurydycznego, jak i pod względem praktycznych konsekwencji, do których rozstrzygnięcie to prowadzi.

Przede wszystkim rzuca się w oczy wewnętrzna sprzeczność wniosków, które Sąd Najwyższy przytoczył jako podstawę swojego rozstrzygnięcia. Jeżeli bowiem trafne jest stwierdzenie Sądu Najwyższego (które moim zdaniem w stanie faktycznym sprawy nie budzi najmniejszych wątpliwości), że powódka utraciła prawo decydowania - w stosunku do pozwanej - „o przedmiotowej kwaterze", to znaczy o prawie do grobu, którym pozwana Gmina zgodnie z prawem rozporządziła na rzecz pozwanej, to z takim wnioskiem kłóci się twierdzenie, że powódka może żądać od pozwanej usunięcia zwłok ojca pochowanego w spornym grobie.

Z dość nieprzejrzystych rozważań Sądu Najwyższego wynika teza, że ten, komu przysługuje prawo osobiste w...