Sośnicka Aneta, Glosa do wyroku SN z dnia 6 maja 2004 r., V KK 316/03

Stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w glosowanym wyroku zasługuje na aprobatę. Rozwinięcie argumentacji na rzecz tego poglądu wymaga przedstawienia na wstępie stanu faktycznego, na podstawie którego powyższa teza wyroku została sformułowana.

Oskarżonemu Bogusławowi K. postawiony został zarzut, że na przestrzeni lat 1997–2000 w miejscowości J., działając sam lub wspólnie i w porozumieniu z Ewą K., dokonywał przywłaszczenia powierzonych mu pieniędzy w ten sposób, że na poczet realizacji umów przedwstępnych przeniesienia własności lokali mieszkalnych (w jednym wypadku przyrzeczonej umowy sprzedaży garażu) przyjmował od pokrzywdzonych kwoty pieniężne (w tym jedną z nich, która stanowiła mienie znacznej wartości), a następnie nie wywiązywał się z tych umów i nie zwracał pokrzywdzonym pobranych od nich pieniędzy. Wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z dnia 17 lipca 2002 r. został uznany za winnego popełnienia 11 (stanowiących ciąg) przestępstw kwalifikowanych z art. 284 § 2k.k., z których 8...