Baryś Katarzyna, Glosa do wyroku SN z dnia 5 lutego 2009 r., I CSK 297/08

Na wstępie wyjaśnić należy, iż w sprawie, w której sformułowane zostały przez Sąd Najwyższy przytoczone powyżej tezy, badane były dwa zarzuty: pierwszy, podnoszony przez wszystkich pozwanych solidarnie – odnosił się do wypełnienia weksla, niezupełnego w chwili jego wystawienia, niezgodnie z zawartym porozumieniem; drugi zaś, podnoszony przez jednego z poręczycieli wekslowych – podważał udzielone poręczenie wekslowe jako nieważne w świetle przepisów kodeksu spółek handlowych (dalej k.s.h.) . Na kanwie tych zarzutów trzy sądy – Sąd Okręgowy, Sąd Apelacyjny i ostatecznie Sąd Najwyższy – starały się rozstrzygnąć bardzo istotną z punktu widzenia obrotu gospodarczego kwestię wzajemnego stosunku przepisów prawa wekslowego i kodeksu spółek handlowych. Poruszona w komentowanym wyroku Sądu Najwyższego problematyka dość często nastręcza trudności w praktycznym wykorzystywaniu weksli in blanco, zatem orzeczenie to powinno być wnikliwie przestudiowane przede wszystkim przez posługujących się...