Łętowska Ewa, Glosa do wyroku SN z dnia 5 kwietnia 2000 r., I CKN 621/98

1. Przedmiotem sporu były kwestie związane z zawarciem umowy ubezpieczenia dobrowolnego i sposobu, w jaki należy udostępnić w tej sytuacji wzorzec umowny, tj. ogólne warunki ubezpieczenia. Sąd Najwyższy rozpatrując niniejszą sprawę uznał, iż dogodniejsze dla klienta (nie tylko zresztą konsumenta w sensie ścisłym) są postanowienia ustawy o działalności ubezpieczeniowej z 1990 r., w brzmieniu ustalonym nowelą z 1995 r. (art. 6 ust. 5 ustawy), co wyłącza art. 812 § 2 kc w stosunku do ubezpieczeń dobrowolnych. Kontrowersja wynikała z okoliczności, iż art. 812 § 2 kc w tym zakresie zadowala się ogłoszeniem lub wyłożeniem wzorca do publicznej wiadomości. Profesjonalista (zakład ubezpieczeń) wedle tego przepisu może w takim wypadku powołać się na nie w umowie bądź też zamieścić w umowie wyciąg z jednoczesną informacją, gdzie ogólne warunki ubezpieczenia są dostępne. Zgodnie z art. 812 kc wymagano bowiem, aby zakład ubezpieczeń „podał"w dokumencie ubezpieczenia tekst wzorca. W § 2 art. 812...