Pisarczyk Łukasz, Glosa do wyroku SN z dnia 4 października 2000 r., I PKN 57/00

Wyrok Sądu Najwyższego, będący przedmiotem niniejszej glosy, wydaje się niezwykle interesujący zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia. Złożoność i niejednoznaczność rozstrzyganej kwestii skłaniają z kolei do przedstawienia kilku uwag natury polemicznej. Podstawowy problem, jaki powstaje na gruncie glosowanego orzeczenia, to pewna niespójność pomiędzy zasadniczą tezą a treścią uzasadnienia. Nie można oczywiście wykluczyć, iż materiał dowodowy, na którym opierał się Sąd Najwyższy, był szerszy niż fakty, które zostały ostatecznie powołane, niemniej jednak pewne stwierdzenia zawarte w uzasadnieniu wyroku wydają się dyskusyjne.

W pierwszej kolejności należy jednak wyraźnie podkreślić, iż sama teza wyroku żadnych wątpliwości budzić nie może. Rzeczywiście z art. 23[1] kp nie wynika zakaz wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, w stosunku do którego toczy się postępowanie likwidacyjne i którego zadania przejmuje inny podmiot. Przejście zakładu pracy na innego...