Rakoczy Bartosz, Glosa do wyroku SN z dnia 4 lipca 2002 r., I CKN 795/00

I. Problematyką szkód łowieckich Sąd Najwyższy nie zajmuje się zbyt często. Wynika to z faktu, że przepisy dotyczące szkód łowieckich mają zarówno podmiotowo, jak i przedmiotowo węższy zakres w stosunku do przepisów kodeksu cywilnego. Dlatego też niewiele spraw poddawane jest rozstrzygnięciu przez Sąd Najwyższy.

Należy jednak wskazać, że Sąd Najwyższy miał ostatnio okazję wypowiedzieć się co do szkód łowieckich . Widać więc, że pomimo tak wąskiego zakresu podmiotowego i przedmiotowego regulacji szkód łowieckich, co jakiś czas pojawiają się spory na tle tychże szkód.

Komentowane orzeczenie dotyczy interesującego zagadnienia - odpowiedzialności dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego za szkody wyrządzone w sadach przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny.

Zdaniem SN, po stronie dzierżawców lub zarządców obwodów łowieckich nie istnieje obowiązek wynagrodzenia szkody. Do tezy orzeczenia należy odnieść się krytycznie, choć uzasadnienie glosowanego wyroku w części dotyczącej przesłanki...