Rudnicki Stanisław, Glosa do wyroku SN z dnia 30 października 2002 r., V CKN 1342/00

Zaletą glosowanego orzeczenia jest nie tylko merytoryczna prawidłowość rozstrzygnięcia, ale to, że z racji stanu faktycznego wypowiedziany pogląd Sądu Najwyższego ma doniosłe znaczenie dla codziennej praktyki sądowej w kwestii wykładni pojęcia dobrej wiary przy rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych w kontekście granic „łatwości dowiedzenia się" o tym, że treść księgi wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym stanem prawnym. Jak bowiem wiadomo, „łatwość dowiedzenia się"jest pojęciem ocennym, pozostawionym przez ustawodawcę swobodnemu uznaniu - w granicach logiki i zasad doświadczenia życiowego - sędziemu. Toteż weryfikacja konkretnego rozstrzygnięcia sądowego z hipotezą normy art. 6 ust. 2 ustawy o kwh jest cenną wskazówką dla praktyki, o ile, rzecz jasna, jest bezbłędna. A taką właśnie jest teza glosowanego wyroku. Akceptacja orzeczenia przez glosatora pozostawia zwykle małe pole do szerszych rozważań wykraczających poza temat objęty rozstrzygnięciem, toteż w tym wypadku nie...