Kornak Magdalena, Glosa do wyroku SN z dnia 29 września 2009 r., III KK 105/09

Wyrok Sądu Najwyższego, który stał się inspiracją do napisania niniejszej glosy zapadł na gruncie następującego stanu faktycznego. Wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2008 r. Sąd Rejonowy w H. uznał Tomasza W. winnym tego, że w okresie od maja 2003 r. do sierpnia 2006 r., w miejscowości A., wykorzystując bezradność wynikającą z upośledzenia umysłowego, obcował płciowo ze swą małoletnią siostrą Justyną W. Sąd przyjął, iż czyn ten wyczerpał znamiona wymienione w treści art. 200 § 1 k.k. w zw. z art. 198 k.k., art. 201 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k., za co wymierzył Tomaszowi W. karę 4 lat pozbawienia wolności.

Niniejsze rozstrzygnięcie spowodowało wniesienie apelacji przez pełnomocnika oskarżonego, w której zarzucił on Sądowi Rejonowemu w H. błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku. W opinii obrony zgromadzone dowody nie stanowiły dostatecznej podstawy uznania, iż oskarżony dopuścił się przypisywanych mu czynów. Ponadto pełnomocnik oskarżonego zwrócił uwagę na...