Antonów Kamil, Glosa do wyroku SN z dnia 28 października 2003 r., II UK 146/03

Przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie było ustosunkowanie się Sądu Najwyższego do zarzutów naruszenia ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa emerytalna) w dwóch obszarach: 1) niewłaściwego zakresu stosowania - od 1 lipca 2000 r. - art. 103 ust. 2a ustawy emerytalnej, tj. również do sytuacji rozwiązania stosunku pracy kontynuowanego u innego pracodawcy niż ten, z którym z chwilą przejścia na emeryturę (dnia 29 lutego 2000 r.) wnioskodawczyni rozwiązała stosunek pracy oraz 2) braku należytego pouczenia wnioskodawczyni przez organ rentowy o zasadach zawieszalności świadczeń (naruszenie art. 138 ust. 2 pkt 1 ustawy emerytalnej). W obu przypadkach Sąd Najwyższy słusznie nie znalazł usprawiedliwionych podstaw do uwzględnienia kasacji i ją oddalił. Podzielając zatem stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w glosowanym wyroku warto nieco rozszerzyć przedstawioną tam argumentację oraz poczynić kilka uwag o bardziej ogólnym...