Zagrobelny Krzysztof, Glosa do wyroku SN z dnia 28 lipca 1999 r., II CKN 552/98

Sąd Najwyższy rozstrzygał interesującą teoretycznie i jednocześnie ważką praktycznie kwestię charakteru wydania rzeczy sprzedanej. Przy czym podstawę rozstrzygnięcia stanowił następujący stan faktyczny. Oto strony zawarły umowę, stosownie do treści której pozwana, prowadząca kantor wymiany walut, sprzedała powodowi określoną ilość dewiz za uzgodnioną cenę, ten zaś tytułem ceny zapłacił jej część umówionej kwoty. Strony nadto ustaliły, że wydanie owych dewiz oraz zapłata pozostałej części ceny nastąpi jeszcze w tym samym dniu, o określonej godzinie. Pozwana wywiązała się ze swego obowiązku i przygotowała przedmiot świadczenia, lecz powód nie stawił się o umówionym czasie, wskutek czego dewiz nie odebrał. Pozwana już po zamknięciu kantoru, w drodze do swojego mieszkania, została obrabowana z owych dewiz, a także z innych pieniędzy.

Zdaniem sądu wojewódzkiego orzekającego w I instancji, szkodą wynikającą z faktu rabunku należało obciążyć powoda, który nie godząc się z takim...