Skowron Andrzej, Glosa do wyroku SN z dnia 26 stycznia 2011 r., II KK 214/10

Przepisy § 3 i § 4 art. 44 kodeksu karnego skarbowego, które były przedmiotem wypowiedzi Sądu Najwyższego, z pozoru nie budzą większych wątpliwości. Zamieszczona w nich regulacja modyfikująca ustawowe terminy przedawnienia karalności przestępstw skarbowych, określone w § 1 , spotkała się jednak z krytyką ze strony nauki prawa co do wzajemnych relacji obu tych przepisów . Z tym większym zainteresowaniem należy odnieść się do wyrażonego przez Sąd Najwyższy poglądu, w myśl którego "Przepis art. 44 § 4 k.k.s. obejmuje te przestępstwa skarbowe znamienne skutkiem, w których skutek jest znamieniem typu czynu określonego w Kodeksie karno skarbowym, a zarazem nie są to czyny polegające na narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej w rozumieniu art. 44 § 3 k.k.s." Ponieważ SN nie podał przykładów tego rodzaju przestępstw , dlatego dla oceny zasadności glosowanej tezy przede wszystkim konieczne wydaje się ustalenie, jaki charakter posiadają typy czynów zabronionych, o których mowa w...