Tarnowska Danuta, Glosa do wyroku SN z dnia 26 sierpnia 2004 r., WA 20/04

Pogląd Sądu Najwyższego uznać należy za słuszny, albowiem taka wykładnia znajduje uzasadnienie w przepisach obowiązującego kodeksu postępowania karnego, tj. w art. 335 § 1 i art. 343 § 6 i 7 k.p.k.

Z przepisu art. 335 § 1 k.p.k. wynika bowiem, iż wniosek stanowi propozycję prokuratora uzgodnioną z podejrzanym, a skierowaną do sądu, by ten wymierzył podejrzanemu karę lub zastosował środek karny określony we wniosku bez przeprowadzania rozprawy. Z istoty wniosku wynika, że powinien on zawierać propozycję wydania bez przeprowadzania rozprawy wyroku skazującego oskarżonego za zarzucane przestępstwo na określoną karę lub środek karny. Ma to być wniosek konkretny, co wynika z istoty porozumienia. Podejrzany, wyrażając zgodę na skazanie bez rozprawy, ma na uwadze łagodniejsze potraktowanie przez sąd; musi więc wiedzieć, jaka może go spotkać represja .

Wniosek o skazanie bez rozprawy nie może być skierowany bez uprzedniego uzgodnienia go z oskarżonym. Świadczy o tym fakt, że wniosek musi...