Mik Beata, Glosa do wyroku SN z dnia 25 marca 1997 r., III CKN 11/97

I. Glosowany wyrok jest bodaj pierwszym publikowanym orzeczeniem, w którym Sąd Najwyższy zajął się tzw. prawem firmowym, uregulowanym przez cztery równorzędne akty normatywne: kodeks handlowy, obowiązującą wówczas ustawę z dnia 31 stycznia 1989 r. Prawo bankowe , kodeks cywilny i ustawę z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji . Przykuwa on uwagę głównie z tego powodu, że jego uzasadnienie zawiera uniwersalne, nadzwyczaj kazuistyczne wskazania interpretacyjne w zakresie kryteriów, jakimi należało się kierować, aby bezbłędnie ocenić, czy spółka handlowa, która w nazwie swego przedsiębiorstwa (art. 26 § 1 kh) zamieściła wyraz „bank” (konkludentnie również - „kasa”), popadała in concreto w konflikt z unormowaniami art. 10[1] ust. 1-2 d.pr.b.

Z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, tj. od 1 stycznia 1998 r., przeważająca część owej wykładni uległa całkowitej dezaktualizacji. Niemniej jednak judykat, o którym mowa, również dziś...