Skoczylas Józef J., Glosa do wyroku SN z dnia 25 lipca 2001 r., I CKN 501/99

Wyjściowym niejako, dyskusyjnym poglądem jurydycznym Sądu Najwyższego było stwierdzenie - bez wymaganego w tym wypadku wyczerpującego wyjaśnienia, a więc z naruszeniem dyspozycji art. 328 § 2 kpc - istotnego, bezpośredniego związku w sprawie art. 140 kc z art. 189 kpc, które to przepisy łącznie uznane zostały za podstawę prawnomaterialną rozstrzygnięcia; z drugiej zaś strony stwierdzenie braku związku z tą podstawą art. 725 kc.

Przytoczony tu ostatnio przepis, określający istotę umowy rachunku bankowego, posługuje się pojęciem „środków pieniężnych" - jako rzeczy sui generis, oznaczonych gatunkowo, będących obiegowym środkiem płatniczym . Analogicznie jak przy umowach użytkowania (art. 264 kc), pożyczki (art. 720 § 1 kc) czy depozytu nieprawidłowego (art. 845 kc), pieniądze z chwilą ich wydania przez posiadacza rachunku bankowi stają się jego własnością ; natomiast posiadacz rachunku nabywa z tą chwilą roszczenie do banku o zwrot takiej samej ich ilości (art. 844 kc). Zasada taka,...