Wach Andrzej, Glosa do wyroku SN z dnia 24 stycznia 2000 r., III CKN 531/98

1. Glosowane orzeczenie Sądu Najwyższego porusza problemy, które dotychczas stosunkowo rzadko stanowiły przedmiot kognicji sędziego cywilnego. Wiązało się to z istniejącym przez wiele lat przekonaniem, że pojęcie „prawo" i „sport" należą do odrębnych porządków normatywnych, zaś szeroka autonomia stosunków sportowych przesądza zarówno o ogólnej nieingerencji prawa powszechnego w zakres dobrowolnie uprawianej aktywności sportowej, jak i o niemożliwości rozpatrywania wynikających z nich sporów przez sądy powszechne. Stanowisko takie stało się jednak z biegiem lat odosobnione, a zjawiska zachodzące we współczesnym sporcie są coraz częściej oceniane przez sądy państwowe i arbitrażowe przez pryzmat ogólnych zasad prawa powszechnego.

Aczkolwiek nie wynika to bezpośrednio z okoliczności niniejszej sprawy, to jednak analizowane orzeczenie Sądu Najwyższego winno być rozpatrywane, jak się wydaje, w kontekście lansowanej obecnie zasady swobody transferowania zawodnika, będącej z kolei przejawem...