Wratny Jerzy, Glosa do wyroku SN z dnia 24 marca 1999 r., I PKN 634/98

1. Teza glosowanego wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 1999 r. z jednej strony wydaje się oczywista i nie budząca w zasadzie zastrzeżeń, z drugiej natomiast skłania do pewnych przemyśleń wykraczających poza ściśle zdefiniowany przedmiot sporu. Oczywista wydaje się mianowicie dokonana w instancjach sądowych wykładnia przepisu art. 241[26] § 2 kp, mówiącego o wyłączeniu spod regulacji układowej zasad wynagradzania osób zarządzających, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy.

Przepis ten nasuwał dotychczas, nie do końca zresztą wyjaśnione, wątpliwości dotyczące zakresu podmiotowego wyłączenia. Natomiast w sprawie, w której zapadło glosowane orzeczenie SN, kontrowersja dotyczyła zakresu przedmiotowego cytowanego przepisu kodeksu pracy. Zdaniem strony pozwanej „zasady wynagradzania"należy rozumieć szeroko, obejmując nimi zasady wypłaty świadczeń uznawanych de lege lata za pozawynagrodzeniowe; w konsekwencji, przechodzącej na rentę pracownicy, zatrudnionej ostatnio na stanowisku członka...