Grudziński Piotr, Glosa do wyroku SN z dnia 24 lipca 2009 r., II CSK 124/09

Komentowane orzeczenie dotyka interesującej problematyki dotyczącej nieważności umowy zawartej przez strony w warunkach wypełniających hipotezę art. 59 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) – dalej k.c., tj. możliwości ustalenia nieważności umowy, której wykonanie czyni niemożliwym zadośćuczynienie roszczeniu osoby trzeciej w sytuacji, gdy strony zawieranej umowy wiedziały o istnieniu tego roszczenia. Glosowany wyrok przyczynia się do utrwalenia linii orzeczniczej Sądu Najwyższego bazującej na poglądzie, iż dla uznania takiej umowy za nieważną (art. 58 k.c.) konieczne jest ustalenie dodatkowych okoliczności, wykraczających poza przesłanki zastosowania art. 59 k.c. Autor glosy pogląd ten podziela . Wydaje się jednak, iż istota przedmiotowego problemu oraz jego odniesienie do realiów komentowanej sprawy wymagają szerszego omówienia.

Stan faktyczny, na którego tle zapadło omawiane orzeczenie, przedstawiał się następująco:

Osoba A wytoczyła...