Rudnicki Stanisław, Glosa do wyroku SN z dnia 24 lipca 2003 r., I CKN 571/01

Glosowane orzeczenie dotyczy istotnego problemu, jakim jest kwalifikacja działania pełnomocnika, który umocowany do sprzedaży rzeczy określonej co do tożsamości, zawiera z różnymi osobami umowy przedwstępne zmierzające do sprzedaży tej samej rzeczy. Jeżeli transakcje te są nieuczciwe, to w języku potocznym określa się je zwykle mianem oszukańczych; w języku prawniczym docieka się natomiast, czy mamy do czynienia z tzw. fałszywym pełnomocnikiem (falsus procurator), to znaczy z osobą podającą się za pełnomocnika, a nie mającą umocowania do dokonania określonej czynności prawnej albo zawierającą umowę z przekroczeniem pełnomocnictwa, a wreszcie czy kwestionowana czynność prawna pełnomocnika wiąże bezpośrednio mocodawcę. Wymienione tu stany faktyczne objęte są hipotezą art. 103 § 1 i art. 95 § 2 kc. Natomiast z góry należy wykluczyć możliwość ich subsumcji pod przepis art. 105 kc, gdyż reguluje on tylko sytuacje wynikające z działania pełnomocnika dokonane po wygaśnięciu pełnomocnictwa - w...