Sieradzka Małgorzata, Glosa do wyroku SN z dnia 23 kwietnia 2008 r., III CSK 377/07

Problem poruszony w glosowanym wyroku dotyczy kwestii oceny możliwości wprowadzenia klienta w błąd co do określonych cech produktu, o której mowa w art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 z późn. zm.) – dalej u.z.n.k. Precyzując, chodziło o ustalenie, czy ocena możliwości wprowadzenia klienta w błąd może być przedmiotem dowodu, czy raczej jest to okoliczność, która nie może być przedmiotem dowodu, lecz jest ustalana na podstawie stwierdzonych faktów i ich oceny przy użyciu abstrakcyjnego modelu klienta, wypracowanego poza okolicznościami konkretnej sprawy.

Już na wstępie do dalszych rozważań należy wskazać złożoność problemu glosowanego wyroku. Punktem odniesienia przy dokonywaniu oceny możliwości wprowadzenia klienta w błąd jest przeciętny konsument. Ryzyko konfuzji należy bowiem odnosić do określonego modelu konsumenta. Jednakże okoliczność wprowadzenia w błąd, pomimo iż podlega...