Satko Jacek, Glosa do wyroku SN z dnia 22 sierpnia 1996 r., IV KKN 48/96

Przytoczona teza dotyczy rodzaju (postaci) zamachu, przyjmując, iż może polegać on także na zaniechaniu, gdy wywołuje przez to zmianę w świecie zewnętrznym oraz charakter dóbr objętych obroną konieczną. W uzasadnieniu wyroku wyrażono nadto szereg dalszych poglądów dotyczących tej instytucji, których okazją do zaprezentowania był nietypowy stan faktyczny sprawy. Stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy zasługuje na aprobatę.

Przepis art. 22 kodeksu karnego z 1969 r., podobnie jak i art. 21 kk z 1932 r., nie limituje dóbr uprawniających do obrony koniecznej. Czynił to np. § 2 lit. g ustawy karnej austriackiej z 1852 r., który ograniczał te dobra do życia, wolności lub mienia, a który to kodeks obowiązywał do dnia 1 września 1932 r. w okręgu apelacji lwowskiej i krakowskiej oraz Sądu Okręgowego w Cieszynie. Zatem, gdy chodzi o rodzaj dóbr objętych obroną konieczną, to będzie nim każde z wyjątkiem tych, które przez prawo nie są uznane i których używanie samo przez się byłoby prawu przeciwne ....