Stefański Ryszard A., Glosa do wyroku SN z dnia 22 grudnia 1992 r., III KRN 203/92

1. Pogląd wyrażony w glosowanym wyroku zasługuje na aprobatę, aczkolwiek można dyskutować z niektórymi argumentami przytoczonymi na jego poparcie, jak też wzbogacić je. Ma on ważne znaczenie praktyczne, gdyż w sposób jednoznaczny odcina się od poglądu doktryny, iż - w sytuacji działania zakazu reformationis in peius - z uwagi na brak ustawowych mierników porównywalności kar dodatkowych z karami zasadniczymi nie jest możliwe dokonywanie niekorzystnych zmian w którejkolwiek z tych kar, chociażby jednocześnie złagodzono inną karę .

2. Dla problemu tego istotnego znaczenia nabiera kwestia oceny surowości kary dodatkowej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych lub innych pojazdów w kontekście porównywania jej z karą pozbawienia wolności. Chodzi o to, czy kara ta jest surowsza od kary pozbawienia wolności, czy zawiera ten sam ładunek surowości, czy może jest karą łagodniejszego rodzaju. Sąd Najwyższy uznał, iż kara zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, wymierzona na ten sam okres co i...