Domańska-Szerel Janina, Glosa do wyroku SN z dnia 20 października 1999 r., V KKN 401/99

Wyrok Sądu Najwyższego porusza zagadnienie o doniosłym znaczeniu zarówno teoretycznym, jak i praktycznym. Chociaż bowiem dotyczy przepisu będącego w zasadzie odpowiednikiem art. 459 kodeksu postępowania karnego z 1969 r., to jednak odnoszącego się do postępowania odwoławczego, a nie pierwszoinstancyjnego, jak to było w poprzednim stanie prawnym.

Ten zupełnie nowy układ procesowy rodzi szereg wątpliwości interpretacyjnych, dotyczących przede wszystkim możliwości wykorzystania w tym postępowaniu materiału dowodowego, zgromadzonego przez kolegium do spraw wykroczeń.

Z uzasadnienia glosowanego wyroku wynika, iż orzeczeniem kolegium do spraw wykroczeń obwiniony został uniewinniony od popełnienia zarzuconego mu wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji.

Sąd rejonowy, rozpoznając odwołanie wniesione przez komendę powiatową policji, zaniechał wezwania na rozprawę odwoławczą świadków i zaskarżone orzeczenie utrzymał w mocy.

Naruszenie przez sąd rejonowy dyspozycji art. 512 § 4...