Radtke Tomasz, Glosa do wyroku SN z dnia 2 kwietnia 2004 r., IV KK 25/04

Przedmiotem publikacji jest omówienie stanowiska Sądu Najwyższego, wyrażonego w tezie 3 wyroku z dnia 2 kwietnia 2004 r., sygn. IV KK 25/04, która sprowadza się do stwierdzenia, że sprawcą przestępstwa nadużycia zaufania w obrocie gospodarczym jest nie tylko ten, kto działa bez stosownego umocowania lub ze znacznym jego przekroczeniem, ale również ten, kto formalnie działając w ramach przyznanych mu kompetencji, działa faktycznie sprzecznie z racjonalnie rozumianymi zadaniami, do których został powołany, lub bez dostatecznego usprawiedliwienia, wyrządzając przez to szkodę swemu mandatowi. W ocenie autora pogląd Sądu Najwyższego zasługuje na aprobatę.