Stefański Ryszard A., Glosa do wyroku SN z dnia 19 września 2007 r., III KK 130/0

1. W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy wskazał na istotne kwestie wiążące się z obroną obowiązkową określoną w art. 79 § 2 k.p.k., a mianowicie uznał, że: 1) okolicznością utrudniającą obronę jest stan fizyczny oskarżonego; 2) obrona z tego powodu jest obowiązkowa od chwili ujawnienia okoliczności ją uzasadniającej; 3) przeprowadzenie rozprawy bez udziału obrońcy w takiej sytuacji stanowi bezwzględny powód odwoławczy (art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k.).

2. Pierwsza teza jest niewątpliwie słuszna. Obronę obligatoryjną – zgodnie z art. 79 § 2 k.p.k. – uzasadniają verba legis okoliczności utrudniające obronę. Słowo „utrudnianie” oznacza „to, co sprawia, że coś staje się trudniejsze do wykonania, przeszkoda w realizacji czegoś” . Mając na uwadze takie znaczenie tego słowa, należy przyjąć, że w art. 79 § 2 k.p.k. chodzi o okoliczności stanowiące przeszkodę do realizacji prawa do obrony lub czyniące ją znacznie trudniejszą do wykonania. Literalne brzmienie art. 79 § 2k.p.k. nie pozwala jednak...