Gurgul Józef, Glosa do wyroku SN z dnia 19 marca 1997 r., IV KKN 13/97

Problematyka dowodowa to rdzeń nauki i praktyki procesu karnego. Wyraźnie przesądza o tym dyspozycja art. 2 § 1 pkt 2 k.p.k. (art. 2 § 1 n.k.p.k.) , według której podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. Zasady prawdy, dokładności i prawdziwości poznania mają odgrywać wiodącą rolę w rozwiązywaniu każdej kwestii dowodowej. Odnosi się to również do decyzji w zakresie dopuszczania i przeprowadzania poszczególnych czynności, mających na celu poszukiwanie odpowiedzi na tzw. siedem złotych pytań, aktualnych zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i sądowego.

Te spostrzeżenia tracące banalnością dla prawnika-praktyka należało poczynić na początku glosy, ponieważ w dalszym jej ciągu będą spełniać funkcję punktów odniesienia w dyskusji nad powyższą tezą wyroku Sądu Najwyższego. Trzeba zaraz zaznaczyć, że jest ona mocno zakotwiczona w dotychczasowym orzecznictwie , ukazującym wielką wagę i powikłania przedmiotu rozważań.

Na wstępie tego...