Gaberle Andrzej, Glosa do wyroku SN z dnia 18 kwietnia 2007 r., III KK 298/06

1. Teza glosowanego wyroku zasługuje na uwagę, gdyż podjęto w niej próbę wskazania punktów odniesienia dla oceny, czy dowód wnioskowany do przeprowadzenia przez sąd odwoławczy jest dowodem „co do istoty sprawy", a problem ten nie jest dotąd wystarczająco przeanalizowany. W publikacjach dotyczących postępowania odwoławczego zagadnienie, co decyduje o tym, że dowód jest objęty (co do zasady) zakazem przeprowadzania go przed sądem drugiej instancji (art. 451 § 1 kpk), jest albo traktowane jako oczywiste (a zatem pomijane), albo omawiane bardzo skrótowo. W tym drugim wypadku spotykamy się z wypowiedziami, że chodzi o dowody, które mają służyć ustalaniu faktów pozwalających na rozstrzygnięcie o przedmiocie procesu (kwestii odpowiedzialności prawnej oskarżonego za zarzucany mu czyn przestępny), niekiedy uzupełnionych stwierdzeniem o nieograniczonej dopuszczalności prowadzenia dowodów celem sprawdzenia zasadności zarzutów podniesionych w środku odwoławczym (wnioskowanie a contrario z art. 452...