Stefański Ryszard A., Glosa do wyroku SN z dnia 17 maja 2000 r., V KKN 145/00

Jednym z warunków orzeczenia - na podstawie art. 46 § 1 kk - środka karnego w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody jest wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej. W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy dokonał wykładni pojęcia „inna osoba uprawniona" w kontekście uprawnień prokuratora i uczynił to w sposób zasługujący na aprobatę. Trafnie organ ten uznał, że za tę inną osobę nie może być uznany in genere prokurator, a więc z tej racji, że jako organ powołany do strzeżenia praworządności może m.in. wytaczać powództwa w sprawach karnych, jeżeli tego wymaga ochrona praw obywateli lub zgłaszać inne wnioski .

Krąg osób, którym przysługuje to uprawnienie, słusznie Sąd Najwyższy zawęził do osób pozostających w ścisłym związku z pokrzywdzonym, mającym swe źródło w określonym przez fakty lub prawo stosunku między pokrzywdzonym a inną osobą, ale wynikającym z ustawy. Zwrot „inna osoba uprawniona"nie ma - jak słusznie podkreśla się w doktrynie - charakteru autonomicznego, a jest...