Stelina Jakub, Glosa do wyroku SN z dnia 16 czerwca 1999 r., I PKN 119/99

1. Po raz kolejny przedmiotem zainteresowania Sądu Najwyższego są kwestie związane z wypowiadaniem umów o pracę zawartych na czas określony. W ostatnim czasie szczególnie wiele uwagi zajmuje ocena skuteczności dokonywanego przez pracodawcę wypowiedzenia umowy terminowej w razie niezamieszczenia w treści tej umowy klauzuli, o której mowa w art. 33 kp. Liczne wypowiedzi judykatury w tej materii świadczą bez wątpienia o dużej doniosłości praktycznej tego problemu.

2. Przechodząc do oceny glosowanego wyroku zauważyć wpierw należy, że w jego uzasadnieniu Sąd Najwyższy wyraził słuszny pogląd, iż ograniczenie dochodzenia roszczeń z art. 264 § 1 kp ma zastosowanie także w przypadku domagania się przez pracownika odszkodowania z tytułu wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony (art. 50 § 3 kp). Zgodzić należy się bowiem z Sądem Najwyższym, że zdecydowanie niezrozumiała byłaby wykładnia przepisów kodeksu pracy, przy której pracownik dochodzący odszkodowania na mocy art. 45 kp miałby...