Satko Jacek, Glosa do wyroku SN z dnia 15 marca 2001 r., III KKN 492/99

Wypowiedź Sądu Najwyższego jest pierwszą dotyczącą określenia znaczenia znamienia „zbiegł z miejsca zdarzenia". Została ona wyrażona na tle stanu faktycznego polegającego na tym, że oskarżony, sprawca wypadku, stwierdziwszy, iż pokrzywdzony jest ranny, wezwał przez telefon pogotowie ratunkowe podając swe dane personalne i przebywał na miejscu zdarzenia do momentu zabrania ofiary przez pogotowie. Wbrew dyspozycji art. 44 ust. 2 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym, oskarżony nie zawiadomił o wypadku policji, jak też nie pozostał na jego miejscu do jej przyjazdu. Sąd Rejonowy rozpoznając sprawę nie przyjął, iż ma miejsce „zbiegnięcie z miejsca zdarzenia"; odmienne stanowisko w następstwie apelacji prokuratora, w której akcentowano naruszenie art. 44 ust. 2 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym, zajął Sąd Okręgowy, który w tym zakresie dokonał zmiany wyroku. Sąd Najwyższy rozpoznając kasację wyraził przytoczony jako teza pogląd, a odnosząc się do powołanego argumentu w apelacji prokuratora stwierdził, że...