Justyński Tomasz, Glosa do wyroku SN z dnia 15 lutego 2002 r., V CA 2/02

1. Stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w tezie glosowanego orzeczenia zasługuje na pełną aprobatę. Nie może przecież budzić wątpliwości stwierdzenie, iż tak jak każde prawo podmiotowe, również uprawnienie do żądania uiszczenia opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego może w konkretnych okolicznościach zostać nadużyte.

Na uwagę zasługują obszerne wywody Sądu dotyczące przesłanek stosowania art. 5 kc, a w szczególności poświęcone klauzuli społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa. Chyba po raz pierwszy Sąd Najwyższy tyle uwagi poświęcił rozważeniu, a także przejrzystemu wyłożeniu tego zagadnienia.

Do napisania glosy skłania jednak odwołanie się do konstrukcji nadużycia prawa na tle konkretnej rozstrzyganej przez Sąd Najwyższy sprawy. Okoliczności powołane w uzasadnieniu orzeczenia nie dają bowiem dostatecznych podstaw do zastosowania art. 5 kc. W efekcie, co zostanie w dalszych wywodach naświetlone, powstała sytuacja, w której przy zastosowaniu konstrukcji nadużycia prawa...