Rylski Piotr, Glosa do wyroku SN z dnia 15 grudnia 2005 r., V CK 400/05

W komentowanym wyroku Sąd Najwyższy po raz kolejny podjął problem dopuszczenia przez sąd z urzędu dowodu niewskazanego przez strony. Kwestia ta nadal wzbudza kontrowersje i jest przedmiotem rozbieżnych rozstrzygnięć sądów różnych instancji. Również doktryna prawa procesowego poświęciła temu problemowi sporo uwagi . Szczególny charakter orzeczenia polega na tym, że zawiera próbę wskazania pozytywnych kryteriów oceny treści art. 232 zd. 2 kpc jako obowiązku dla sądu, którego niedopełnienie może stanowić skuteczny zarzut kasacyjny. Trzeba jednak stwierdzić, że zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w tym zakresie stanowisko nie zasługuje na aprobatę.

Jest to jedno z nielicznych orzeczeń Sądu Najwyższego w ostatnich latach, w którym przyjęto, że nieskorzystanie przez sąd orzekający z inicjatywy dowodowej może być traktowane jako uchybienie procesowe prowadzące do uchylenia wydanego w sprawie orzeczenia. Dotychczasowe orzecznictwo Sądu szło w kierunku podkreślania, że art. 232 zd. 2 kpc stanowi...