Stępniak Lechosław, Glosa do wyroku SN z dnia 15 grudnia 1994 r., I CRN 149/94

Wyrok Sądu Najwyższego wydaje się cechować bardzo logiczną konsekwencją, tak że trudno byłoby zgłosić wobec niego jakieś zasadnicze zastrzeżenia. Potwierdza to zamieszczona wyżej glosa. Orzeczenie to skłania jednak do komentarza z dwóch powodów.

Po pierwsze, wzajemny stosunek przepisów kodeksu cywilnego i prawa upadłościowego, dotyczących potrącenia, został przedstawiony tak, jakby szczególne reguły dotyczące potrącenia w postępowaniu upadłościowym powodowały, że mamy tam do czynienia z potrąceniem opartym na innych zasadach niż „zasady ogólne".

Po drugie, może należałoby podjąć próbę innego spojrzenia na ratio legis przepisu art. 35 § 1 pr. up. w szczególności i, od strony funkcjonalnej, generalnie określić znaczenie przepisów art. 34 i nast. pr. up. o potrąceniu. Wiadomo bowiem, że wykładnia systemowa i logiczna, bez uwzględnienia wykładni funkcjonalnej, może być zawodna.

1. Pierwsza kwestia ma znaczenie porządkowe i dotyczy tylko braku precyzji sformułowań uzasadnienia wyroku SN w tej...