Jaślikowski Marek, Glosa do wyroku SN z dnia 14 grudnia 2006 r., I BP 13/06

Z tezą glosowanego orzeczenia Sądu Najwyższego nie można się zgodzić. Przepisy Kodeksu postępowania cywilnego regulujące przesłanki dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia oraz postępowanie zainicjowane wniesieniem tego środka prawnego (art. 424[1]-art. 424[12] kpc) nie uzależniają zasadności skargi od stwierdzenia oczywistego naruszenia przepisów prawa. Rezultaty zarówno wykładni językowej, jak i funkcjonalnej tych przepisów oraz przepisów Kodeksu cywilnego regulujących odpowiedzialność Skarbu Państwa z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie prawomocnego orzeczenia (art. 417-art. 417[1] kc) pozostają, w mojej ocenie, w sprzeczności z zajętym przez Sąd Najwyższy stanowiskiem. Wymagana „oczywista oczywistość” naruszenia przepisów prawa, która musi być oczywista, tj. widoczna na pierwszy rzut oka, stanowi pozaustawową przesłankę zasadności skargi, sztucznie wykreowaną w judykaturze.

Zastanawiający jest pogląd Sądu Najwyższego, że niezgodność...