Postulski Kazimierz, Glosa do wyroku SN z dnia 13 lutego 2015 r., II KK 194/14

Powyższy pogląd Sąd Najwyższy wypowiedział w następującym stanie faktycznym.

Wyrok skazujący za czyn z art. 177 § 1 k.k. z dnia 24 sierpnia 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 2 lata oraz karę grzywny, uprawomocnił się z dniem 9 września 2010 r. Skazany uiścił grzywnę w okresie próby, zaś ani w okresie próby, ani w okresie kolejnych 6 miesięcy nie doszło do zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej. Następnie wyrokiem z dnia z dnia 19 sierpnia 2013 r., za ponowny czyn z art. 177 § 1 i 2 k.k. ten sam sprawca skazany został na 3 lata pozbawienia wolności. W uzasadnieniu wyroku z dnia 19 sierpnia 2013 r. sąd wyeksponował poprzednią karalność sprawcy, jako okoliczność mającą bardzo istotny wpływ na wymiar kary. Zdaniem SN było to nieprawidłowe, bowiem skazanie wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2010 r., uległo zatarciu z mocy prawa ze względu na to, że zmaterializowały się przesłanki określone w art. 76 § 1k.k. Takie uzasadnienie...