Zagrobelny Krzysztof, Glosa do wyroku SN z dnia 13 listopada 2003 r., IV CK 202/02

W powyższym wyroku Sąd Najwyższy zajmował się zagadnieniem wygaśnięcia zobowiązania wskutek zwolnienia z długu. Przy czym nie chodziło o typową, najczęściej spotykaną sytuację, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z istniejącego długu, ten zaś owo zwolnienie przyjmuje. W tym wypadku wierzyciel składał swoje oświadczenie woli w czasie, gdy nie istniał jeszcze stosunek prawny kreujący jego przyszłą wierzytelność. Sąd Najwyższy uznał, że jeśli owo oświadczenie wierzyciel „podtrzymywał" w czasie, gdy dług już powstał, to miało ono ten skutek, że od chwili powstania stosunku obejmowało dług już istniejący.

Aprobując samo rozstrzygnięcie zawarte w powołanym wyroku, można zgłosić zasadnicze uwagi w stosunku do wspierającego go uzasadnienia. Wszelako dla uczynienia dalszych wywodów jaśniejszymi, wypada skrótowo zrelacjonować stan rzeczy będący podstawą rozstrzygnięcia.

Powód w przeszłości pełnił funkcję członka rady nadzorczej pozwanej spółki. W pozwie domagał się zasądzenia na jego rzecz...