Tomanek Artur, Glosa do wyroku SN z dnia 12 sierpnia 2004 r., III PK 38/04

1. Kwalifikacja prawna postanowień zawartych w nienazwanych porozumieniach zbiorowych jest przedmiotem niesłabnącej kontrowersji. W orzecznictwie przełomowe znaczenie należy przypisać uchwale Sądu Najwyższego z 23 maja 2001 r. III ZP 25/2000 , podjętej w składzie powiększonym, w której uznano, że pakt gwarancji pracowniczych zawarty w sprawie restrukturyzacji przedsiębiorstwa między ogólnopolskimi organizacjami związkowymi działającymi w PKP a zarządem PKP jest źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 kp. W krytycznej glosie do tego orzeczenia przewidywałem, że wyrażona w nim myśl przyczyni się do przyznania normatywności również tym porozumieniom kolektywnym, w których stroną jest podmiot wnoszący większość udziałów lub akcji do spółki-pracodawcy, a zatem wykazujący pośredni i faktyczny (nie prawny) związek z pracodawcą. Przewidywania te znalazły potwierdzenie w komentowanym obecnie wyroku SN, w którym stwierdzono, że pakiet gwarancji pracowniczych (dalej: pakt gwarancji...