Kowalski Marek, Glosa do wyroku SN z dnia 12 grudnia 2002 r., V CKN 1581/00

I. Glosowany wyrok Sądu Najwyższego odnosi się do zagadnienia ochrony dóbr osobistych, a ściślej przesłanek zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę i zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Od czasu zmiany przepisów kodeksu cywilnego, wprowadzonej w 1996 r. przepisami tzw. noweli sierpniowej , w doktrynie żywo dyskutowana jest kwestia odpowiedzialności na podstawie przepisu art. 448 kc. Pomimo wielu wypowiedzi przedstawicieli doktryny nie udało się wypracować jednolitego stanowiska w tym zakresie. Spór dotyczący reżimu zadośćuczynienia miał dotąd jedynie charakter teoretyczny, albowiem problem ten nie był dotychczas przedmiotem wypowiedzi judykatury. Z tego względu wyrok Sądu Najwyższego zasługuje na szczególną uwagę.

Orzeczenie Sądu Najwyższego nie poddaje się jednolitej ocenie. O ile bowiem rozstrzygnięcie sprawy in concreto zasługuje na pełną aprobatę, o tyle teza sformułowana in abstracto uzasadnia zdecydowaną krytykę.

II. W niniejszej sprawie powód...