Szpunar Adam, Glosa do wyroku SN z dnia 11 stycznia 2001 r., IV CKN 1469/00

Prawnicy mają czasem skłonność do komplikowania spraw, które są w istocie proste. Refleksja taka, nie pozbawiona gorzkiej ironii, nasuwa się przy lekturze bardzo obszernego uzasadnienia glosowanego wyroku oraz opracowanej do niego przez Z. Banaszczyka glosy. Z góry chciałbym zaznaczyć, że aprobuję samo rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego, którym została oddalona kasacja wniesiona przez stronę pozwaną. Natomiast nie mógłbym się zgodzić z wieloma argumentami Sądu Najwyższego, które znalazły (przynajmniej częściowo) wyraz w przytoczonej tezie. Jej sformułowanie wywołuje zastrzeżenia, które postaram się przedstawić w dalszym toku rozważań.

Uważam, że zastrzeżenia wywołują także wywody glosy. Jak wiadomo, sprawa osobistej odpowiedzialności małoletniego za wyrządzoną szkodę stanowi przedmiot kontrowersji w piśmiennictwie polskim. Przyjęte w art. 426 kc rozwiązanie nie usunęło wszystkich wątpliwości na ten temat. Przy bliższej analizie okazuje się jednak, że różnica zapatrywań nie ma charakteru...