Liszcz Teresa, Glosa do wyroku SN z dnia 10 kwietnia 1997 r., I PKN 57/96

1. Jest to drugie orzeczenie Sądu Najwyższego odnoszące się do prawnej kwalifikacji aktu mianowania na stanowisko pracownika, które mam okazję komentować w ostatnim czasie. Pierwsza była o tydzień wcześniejsza uchwała z dnia 3 kwietnia 1997 r. III ZP 14/97 , dotycząca mianowania na stanowisko profesora zwyczajnego w szkole wyższej. Sąd Najwyższy w składzie wydającym tę uchwałę stwierdził: „Powszechnie przyjmuje się, że mianowanie jest aktem administracyjnym. Inna jest jednak sytuacja, gdy skutkiem mianowania jest powstanie stosunku o charakterze administracyjnym (np. w policji lub w wojsku), a inna, gdy mianowanie powoduje powstanie stosunku pracy, w tej drugiej sytuacji jest ono także aktem prawa pracy (czynnością prawną z zakresu prawa pracy)". Z użycia w przytoczonej wypowiedzi słowa „także"można wnosić, iż nie neguje ona tego, że mianowanie jest aktem administracyjnym, jednakże uznaje to z punktu widzenia prawa pracy za nieistotne, w sferze tego prawa stanowi ono bowiem - dla Sądu...