Kulesza Jerzy A., Glosa do wyroku SN z dnia 1 lutego 1989 r., V KRN 300/88

I. Wyrok Sądu Najwyższego zasługuje na uwagę i wnikliwe omówienie. I to nie tylko dlatego, że dotyczy zasad orzekania kary dodatkowej zakazu wykonywania zawodu, ingerującej w sferę podstawowych uprawnień obywatelskich, mianowicie prawa człowieka do pracy, której orzeczenie i wykonywanie pozbawia skazanego dotychczasowego źródła utrzymania dla siebie, a często i dla członków rodziny skazanego. Ale także dlatego, że Sąd Najwyższy w innym wyroku wypowiedział odmienny pogląd, taki mianowicie, iż lekarz, który popełnił przestępstwo z art. 239 § 2 kk nie uzależniał czynności służbowej od uzyskania korzyści majątkowej, chociaż takiej korzyści żądał . A przede wszystkim, gdyż treść niniejszego wyroku znakomicie unaocznia, że aktualne unormowanie przesłanek orzeczenia kary dodatkowej zakazu wykonywania określonego zawodu (stanowiska), które mają charakter obligatoryjny, jest zdecydowanie wadliwe i wymaga rychłej nowelizacji.

Wymienione argumenty przemawiają za potrzebą opracowania dalszego...