Panowicz-Lipska Janina, Glosa do wyroku s.apel. z dnia 7 listopada 1995 r., I ACr 529/95

I. W publikowanych orzeczeniach dotyczących cywilnoprawnej ochrony dóbr osobistych problematyka tajemnicy korespondencji w zasadzie nie występowała. Glosowany wyrok podejmuje te zagadnienia w związku z działaniem banku (pozwany w sprawie), polegającym na wysłaniu do dłużnika (powódka) upomnienia o zapłatę zaległych rat kredytu przesyłką poleconą odkrytą, tzn. bez zabezpieczenia jej treści kopertą. Taką formę przesyłki powódka uznała za niewłaściwą, naruszającą prawo do tajemnicy korespondencji i domagała się zasądzenia pieniężnego zadośćuczynienia za skutki naruszenia.

Według oceny Sądu I instancji bank sporządził i wysłał upomnienie w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami, stosując się do wymagań zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 października 1991 r. (M. P. 1991 r. Nr 38 poz. 272), co uzasadniało oddalenie powództwa. Natomiast zdaniem Sądu Apelacyjnego pozwany nie zdołał obalić domniemania bezprawności naruszenia dobra osobistego, jakim jest tajemnica korespondencji (art....