Gurgul Józef, Glosa do wyroku s.apel. z dnia 27 czerwca 2006 r., II AKa 162/06

Teza budzi zasadnicze zastrzeżenia. To, co dla Sądu Apelacyjnego oczywiste, jest w istocie dyskusyjne. Z pola jego uwagi umknęły wnioski wynikające z idei, że celem procesu karnego jest ustalenie prawdy, a przynajmniej optymalne zbliżenie się do niej (argument z art. 2 § 2 k.p.k.). O randze problemu świadczą zapatrywania, w myśl których zasada prawdy materialnej zajmuje kluczową pozycję w kształtowaniu zachowań organów procesowych. Ten kanon jako "najwyższy" bądź "nadrzędny" ma górować nad wszystkimi innymi . Dominująca rola tejże reguły podlega ograniczeniu - ze względu na dające o sobie znać konflikty wartości - jedynie w zakresie określonym przepisami art. 74 § 1, 175 § 1 (nemo se ipsum accusare tenetur), 178, 180, 182 i 183 k.p.k. .

Nie można zatem akceptować jakichkolwiek rozwiązań, które by zmierzały do rozmywania sztandarowej idei procesowej.

O szczególnym znaczeniu zasady prawdy materialnej mówią również przepisy rozdziału 19, a najdobitniej art. 170 § 2k.p.k. Dociekanie...