Bojarski Tadeusz, Skrętowicz Edward, Glosa do wyroku s.apel. z dnia 24 września 1991 r., II AKr 66/91

Zasada, że sąd ma prawo (art. 36 § 4 kk), a czasem nawet obowiązek (art. 36 § 3, art. 42 § 2 d. kk) orzec w pewnych określonych sytuacjach grzywnę obok kary pozbawienia wolności, ma swoje uzasadnienie. Być może byłoby lepiej, gdyby zasada ta ograniczała się tylko do prawa sądu w tym kierunku, jak to czyni ostatni projekt kk (art. 32 § 2). W każdym razie wzmożenie represji, w tym wypadku o charakterze ekonomicznym, w stosunku do sprawców pewnej kategorii przestępstw (głównie popełnionych w celu osiągnięcia korzyści majątkowej) jest ważnym elementem polityki kryminalnej na odcinku wchodzącej tu w rachubę kategorii przestępstw. Wiele racji przemawia też za tym, aby orzeczeniu grzywny nie stała na przeszkodzie okoliczność, że wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono. Chociaż w tym wypadku jeszcze w wyższym stopniu wydaje się właściwa reguła traktująca orzekanie grzywny zawsze tylko jako uprawnienie sądu. Wymierzana w takich wypadkach grzywna stanowi ważny element m. in. z...