Gurgul Józef, Glosa do wyroku s.apel. z dnia 15 lutego 1996 r., II AKa 2/96

Śledztwo to wysiłek porządkujący rzeczywistość, w jakiej doszło do popełnienia przestępstwa. Problem w tym, żeby owo porządkowanie następowało w zgodzie z zasadami zarówno praworządności, jak i prakseologii. Pomiędzy nimi jednak zachodzą niekiedy kolizje, co praktyków ścigania karnego stawia w kłopotliwym położeniu. Wymóg skuteczności czy sprawności działania niełatwo bowiem sharmonizować z rygoryzmem niektórych przepisów procedury karnej, wybijającym te działania z niezbędnego impetu, przez co może się zmniejszać ich efektywność.

Mimo to snucie stąd pesymistycznych wniosków byłoby nieuprawnione. Prowadzący postępowanie przygotowawcze niekoniecznie przecież musi wybierać: albo prawo, albo prakseologia, względnie – pasywność zachowania w przekonaniu, że „jakoś to będzie”. Konflikt wyżej wspomnianych idei jest tym realniejszy i ostrzejszy, im mizerniejsze są uzdolnienia, doświadczenia i fachowa wiedza organu procesowego. W tym przekonaniu utwierdza, dająca wiele do myślenia, zacytowana...