Lasiński-Sulecki Krzysztof, Glosa do wyroku NSA z dnia 9 lutego 2006 r., I GSK 1512/05

I. Przeprowadzenie analizy wyroku NSA z 9 lutego 2006 r. (I GSK 1512/2005) wymaga zwrócenia szczególnej uwagi na kilka elementów stanu faktycznego. Zofia S.-M. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą „P." od marca do września 2001 r. zgłaszała do obrotu na polskim obszarze celnym produkty kompensacyjne - drożdże piekarskie. Naczelnik Urzędu Celnego w B. uznał dokonane przez nią zgłoszenia celne za nieprawidłowe oraz określił kwotę wynikającą z długu celnego. Zofia S.-M. uiściła wynikające z decyzji należności celne, lecz złożyła odwołania od decyzji do Dyrektora Izby Celnej w T. Organ celny drugiej instancji utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w B.

Zofia S.-M. zaskarżyła decyzje Dyrektora Izby Celnej w T. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Sąd uchylił skarżone decyzje z uwagi na to, że będący ich podstawą § 183 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie gospodarczych procedur celnych został - w ocenie Sądu - wydany z przekroczeniem delegacji...